Antilichamen zijn eiwitten die door ons eigen lichaam gemaakt worden. Ze beschermen ons lichaam doordat ze opzoek gaan naar binnendringers en ziekteverwekkers. De antilichamen kunnen virussen en bacteriën herkennen en vervolgens aanvallen door zich aan de lichaamsvreemde stoffen te binden. Ze kunnen zowel als losse moleculen voorkomen in het bloed of in ander lichaamsvocht, als in witte bloedcellen waar ze als zintuig dienen voor het opsporen van ziekteverwekkers. Dit eiwit wordt ook wel Immunoglobuline genoemd.

Monoklonale antilichamen

Monoklonale antilichamen worden in tegenstelling tot Immunoglobuline niet door het lichaam zelf aangemaakt, maar worden in een laboratorium gemaakt. Monoklonale antilichamen worden zo gemaakt dat ze specifieke eiwitten op kankercellen kunnen herkennen en ze zich hieraan binden. Vervolgens kunnen afweercellen van het lichaam zelf de monoklonale antilichamen herkennen en de kankercellen vernietigen. Wat monoklonale antilichamen dus eigenlijk doen is het zichtbaar maken van de kankercellen voor het eigen afweersysteem. 

afbeelding: http://www.kanker.be/lexicon/m/monoklonaal-antilichaam-monoklonale-antistof

Hoe worden monoklonale antilichamen gemaakt?

Eerst wordt er een antigeen in het lichaam van een muis gespoten. Een antigeen is een lichaamsvreemde stof die als zodanig wordt herkend door het lichaam van een mens of dier en waartegen het lichaam antistoffen gaat vormen. Na enkele weken wordt er nog een keer een antigeen in de muis gespoten en drie dagen later verwijderen ze zijn milt. Uit de milt wordt een stof gehaald die we  B-lymfocyten noemen. Deze stoffen worden aangemaakt in een stamcel uit het beenmerg en nestelt zich in de milt. Hun functie is het aanmaken van antistoffen. Vervolgens wordt de milt fijngemaakt zodat alle cellen los komen te liggen. De cellen uit de milt worden daarna gefuseerd (=samensmelten van membranen) met de tumorcellen. Enkele van deze gefuseerde cellen zullen het juiste antistof aanmaken. Deze worden dan gescheiden van de rest en verder gekweekt om vervolgens in te kunnen spuiten in het lichaam van een mens om te dienen als medicijn. 

Dit proces is afgebeeld in onderstaande afbeelding.